یکی از مسائل مهم در آیین اسلام که باعث حیات طیبه و روشنایی و فروغ ایمان در دل می شود کسب درآمد حلال می باشد. که بسیار بسیار اهمیت دارد. در روایات اهل بیت آمده که عبادت هفتاد جزو دارد و بهترین آن کسب حلال می باشد و لی باید دانست در روزگار معاصر کسب در آمد حلال کار چندان آسانی نیست چون بیشتر مردم با سیاست‌های مالی که دجال و حاکمیت طاغوت انجام می دهند به ربا خواری آلوده شده اند ریاکاری گناه بزرگی در اسلام محسوب می شود به طوری که در قرآن می فرماید: هر کس ربا خواری کتد مانند آن است که با خدا و رسولش به جنگ پرداخته و یا کسی که رباخواری کند مانند کسی است که شیطان اورا لمس کرده و از خواب برخاسته.ولی با این حال می بینیم که برخی مردم بدون توجه به این نهی قرآن به راحتی در زمان ما پول نزولی به مردم می دهند و مردم فقیر نیز به ناچار به رباخواران سود پس می دهند و ابن یعنی ربای آشکار. در این حال حاکمیت دجال و طاغوت برخلاف اسلام به رباخواری در پوشش وام بانکی و به اصطلاح عناوینی چون کارمزد هدیه و سود مشارکت و دهها کوفت و زهر مار و اصطلاح فریبنده به رباخواری از طریق وام بانکی جنبه ی رسمی و قانونی داده و آن را به قولی در جامعه نهادینه کرده . کار بجایی رسیده که مو سسات مالی خصوصی با وقاحت تمام در رسانه های جمعی دقیقا لفظ سود را برای سپرده گذاری در صندوق فریاد می زنند همه ی این اصطلاحات فریبنده نمی تواند این رباخواری های آشکار را توجیه کند . از طرفی مردم نیز ناچارند بخاطر ضعف مالی از وام‌های ربوی طاغوت وام بگیرم و آلوده به ربا شوند. در این حال راه حلهایی نیز وجود دارد که مردم گرفتار رباخواری بانک های طاغوت نشوند . مثلا برای این کار وام‌های محله ای فکر بسیار خوبی است که افراد یک محله با قرار دادن سپرده های یکدیگر بر روی هم به نوبت و یا با قرعه به یکدیگر وام بدون بهره یا سود بدهند . چون مسلم است که در این وضعیت بد اقتصادی مردم نمی توانند بدون وام زندگی خویش را به پیش ببرند . اصولا وجود بانکها در عصر حاضر برای مسائلی چون امنیت اموال و دارایی های مردم و مبادلات مالی و دادن وام و تسهیلات بسیار نیز لازم است ولی به شرط اینکه این وام‌ها یا تسهیلات کاملا بدون سود باشند و به ربا آلوده نشوند و دولت نیز به کارمندان بانکها مثل سایر کارمندان اداری حقوق مشخص برای این خدمات بدهد. تا کارمندان بانکها از منابع رباخواری حقوق خود را دریافت نکنند. شاید یکی از فلسفه های تحریم ربا از نظر اسلام زیانهایی است که این عمل برای اقتصاد جامعه دارد تصور کنید سرمایه داران یک جامعه به جای اینکه سرمایه ی خود را در راه احداث کارگاه تولیدی و شرکت و کارخانه برای تولید کالا به کار ببرند که این تولید کالا اقتصاد جامعه را شکوفا می کند ' اشتغال ایجاد می کند و با تولید کالا ی فراوان تورم را از بین می برد برای راحتی کار خود آن سرمایه های کلان رادر بانکها قرار دهند و هر ماه مثلا ۳۰ درصد سود بگیرند و به عیش و نوش بپردازند در این حال اقتصاد جامعه دچار اختلال شدید می شود و بر اثر عدم ایجاد بنگاه‌هاو شرکت های تولیدی، تولید کالا ها کم می شود و بالطبع کاهش عرضه و تولید کالا و افزایش تقاضا باعث تورم سرسام آور و فقر بیشتر می شود و اشتغال نیز به کلی از بین می رود و همین بیکاری ها باعث مفاسد بیشتر در جامعه خواهد شد.
