نقد اتهامات کسروی به اسلام در کتاب شیعه گری
یکی از کتابهای جنجالی در چند دهه ی اخیر کتاب جنجالی شیعه گری کسروی می باشد در این کتاب البته مطالب درست و مفید که با حقایق تاریخ اسلام کانلا منطبق است نیز وجود دارد مانند بازنمایی انحرافاتی که در واقعه ی غدیر خم و جانشینی پیامبر از سوی این نویسنده مطرح گردیده که در پستهای پیشین به ان اشاراتی شد ولی با کمال تاسف اگر یک محقق منصف و بی غرض بخواهد این کتاب را با دقت و دید علمی و بی طرفانه مطالعه کند به زودی متوجه می شود که در در این کتاب مطالب باطل و بی اساس و غیر منصفانه در مورد اسلام و شخصیت پیامبر و اهل بیت او ع فراوان ایراد شده که باعث گمراهی و بی ایمانی بسباری از قشر به اصطلاح روشنفکر و دانشگاهی شده است . اولا باید بیان نمود که که چرا شخصی مانند کسروی که خود در ابتدا در لباس اخوندی نیز بوده و اعتقادات مدهبی نیز مسلم داشته تا این حد ضد دین و بی دین شود و این مطالب دور از حقیقت را در مورد اسلام بیان کند. در این زمینه باید گفت که علت این امر در مرحله ی اول عواملی چون فساد متولیان دینی چون اخوندهای شیاد بوده که حقیقتا انحرافاتی را در طول تاریخ در دین الهی ایجاد کردند که باعث تنفر قشر تحصیل کرده و اهل مطالعه و اهل خرد از دین اسلام شده و علت دیگر سفر قشر دانشگاهی به ممالک غربی و آشنایی آنان با کتب مستشرقان و فلاسفه ی غربی و نظرات این فلاسفه در مورد دین اسلام می باشد چون مسلم است برخی محققان غربی از روی تعصب در طول تاریخ با فرهنگ های شرقی و اسلام دشمنی دیرینه و بیهوده داشته اند و نظرات غیر منصفانه ای در مورد اسلام بیان کرده اند که بیشتر اهداف استعماری نیز ازین کار داشته اند و خواست آنها خودباختگی مردم شرق و به خصوص خاورمیانه در برابر فرهنگ غربی و دلبستگی افراطی به فرهنگ غرب و در نتیجه تنفر از فرهنگ اسلامی و شرقی می باشد تا بدین سان راه برای نفوذ در این کشورها و تسلط بر انها و چپاول دخایر اقتصادی و فرهنگی انها باز شود و همیشه یک قشر تکنوکرات و متمایل به غرب در این کشورها وجود داشته باشد که خواهان تسلط غرب بر کشورشات باشند و غالب سیاستمداران و حاکمان را نیز از همین قشر انتخاب می کنند و با سرویس های جاسوسی به قدرت می رسانند . کسانی امثال کسروی و صادق هدایت و علی دشتی و دیگر اسلام ستیزان شیفته و مقلد غرب درست از همین قشر می باشند. بهر روی در اینجا به برخی از ایرادات کتاب شیعه گری بصورت خلاصه پاسخ داده می شود . ۱_ در قسمت اوایل کتاب کسروی بدون تامل و تحت تاثیر نظرات مستشرقان مغرض بیان می کند که هدف پیامبر اسلام ص از ادعای نبوت رسیدن به قدرت و ثروت و ارضای شهوت بوده . این نظری بسیار غیر منصفانه بوده چرا که از نظر رسیدن به قدرت و ریاست پیامبر اسلام خود از طایفه ی اصیل بنی هاشم بوده که اجداد و نزدیکانش چون عبدالمطلب و ابوطالب عمویش در ان زمان بر تمام قریش و و مکه ریاست داشته بودند و اگر پیامبر می خواست با ان هوش و ذکاوت و نسب و اطرافیان قدرتمند و با نفوذ و حسن شهرتش در امانتداری به راحتی می توانست بدون ادعای نبوت به این مقام برسد و نیازی به درگیری با سران قریش و درسرهای انها نداشت پس هدف او از رسالت قطعا کسب قدرت و ریاست نبوده و اصلا منطقی نیز نمی نماید دوم هدف او از اظهار نبوت کسب ثروت نیز نبوده چرا که قبل از نبوت با ثروتمندترین زن قریش و مکه یعنی خدیجه ازدواج کرده بود و نیازی به ثروت نداشت . سوم اینکه او چنانکه مشهور است بسیار خوش سیما و خوش و قد و قامت و خوش لباس بود بنابراین قبل از رسالت زیباترین زنان مکه حاضر بودند با وی ازدواج کنند به خصوص که بسار با اصل و نسب و اصیل و نجیب بود و حتی پس از رسالت بزرگان قریش به او پیشنهاد دادند که زیباترین دختران خود رابه ازدواج او دراورند به شرطی که دست از دعوت رسالت بردارد ولی او نپدیرفت پس هدف او از رسالت قطعا یک رسالت الهی و والا و راستین بود نه امیال پست دنیوی چون کسب ثروت و قدرت و این وصله ها در کتاب شیعه گری به وی نمی چسبد در روان شناسی به این حالت که کسی صفات زشت خود را به دیگران نسبت بدهد برون فکنی می گویند و به اصطلاح مستشرقان مغرض استعمار غرب صفات دنیا طلبی و کسب قدرت و ریاست و ثروت و ارضای شهوت خودرا از عمد به پیامبر اسلام نسبت می دادند و کسانی همانند کسروی و علی دشتی و صادق هدایت نیز کورکورانه این نظرات مغرصانه را در مورد پیامبر اسلام می پدیرفتند و در کتابهای خود انعکاس می دادند. ۲_ درقسمتهای دیگر این کتاب کسروی بصورت غیر مسئولانه نظر می دهد که مسلمین صدر اسلام برای کسب ثروت و ارضای شهوت به قبایل اطراف و نیز اقوام دیگر چون ایرانیان حمله می کردند تا انها را غارت کنند و زنان انها را تصاحب کنند .
این نیز نظری نابخردانه است چون در ان زمان برخلاف نطر کسروی اهالی مکه و مدینه چندان نیز فقیر و مستمند نبودند که به بخاطر فقر دست به غارت قبایل و اقوام دیگر بزنند به گواهی تاریخ شهر مکه در نقطه ی شاهراه بازرگانی و بسیار مناسب به لحاظ جعرافیایی برای تجارت و بازرگانی بود و بیشتر اهالی مکه به لحاظ مالی بسیار ثروتمند شده بودند واشراف قریش در ان زمان مشهور بودند به علاوه مکه یک شهر دینی و عبادی بود و ورود زائران از اقصا نقاط به این شهر باعث ثروتمند شدن اهالی ان شده بود . و مردم مدینه نیز مردمی فقیر و مستمندی نبودند چرا که مدینه برخلاف مکه برای کشاورزی و باغداری بسیار مساعد بود و مردم ان ازین راه بسیار ثروتمند شده بودند پس برخلاف نظر کسروی مردم این دو شهر اسلامی نیازی به ثروت نداشتند تا بخاطر ان به سرزمین های دیگر حمله کنند وآیا اصلا منطقی و عقلانی است که کسانی بخاطر کسب ثروت جان خود را به خطر بیندازند و با بزرگترین امپراتوریهاو قدرت های نظامی ان زمان خودرا درگیر کنند اگر در این جنگها جان خود را از دست دادند آن ثروت به چه کارشان می آمد؟ پس قطعا انها از شرکت در این جنگها اهداف دنیایی چون کسب قدرت و ثروت نیز نداشتند و حتی کودکان نیز این حقیقت را درک می کنند . ۳_ در مطالب بعدی کتاب کسروی غیر منصفانه نظر می دهد که امام علی و دیگر اهل بیت بسیار قدرت طلب و جاه طلب بودند و برای همین با بنی امیه درگیر می شدند و کشته می شدند ولی شواهد تاریخی خلاف این نظر را ثابت می کند شواهدی که گاه خود کسروی برخلاف میل خویش در کتاب مجبور است به انها اعتراف کند . مثلا امام علی با اینکه لیاقتهای رهبری و خلافت را داشت به هیج وجه تمایلی به کسب قدرت نداشت و به گواهی تاریخ جزو اولین کسانی بود که با ابوبکر در سقیفه بیعت کرد و حتی به گفته ی خود کسروی به پیشنهاد ابو سفیان که به او گفته بود شما لیاقت بیشتری برای خلافت داری توجهی نکرد و پس از قتل خلیفه ی سوم نیز وقتی مردم به سوی او برای خلافت هجوم اوردند در اوایل جواب رد به انها داد و اصلا تمایلی به این کار نداشت پس چنین شخصی چگونه می تواند به گفته ی کسروی قدرت طلب و ریاست جو و جاه طلب باشد؟ فررند او امام حسن ع نیز اصلا قدرت طلب و ریاست جو نبود بطوری که حاضر شد بخاطر مصلحت مسلمین و جلوگیری از خونریزی بیشتر از مقام خلافت خویش دست بکشد و با معاویه صلح کند پس او نیز قدرت طلب تبود بلکه هدف اهل بیت از مقابله با بنی امیه برپایی سنت اسلامی بود که خلیفه با شورا و بیعت همه ی مسلمین انتخاب شود در حالی که بنی امیه و بخصوص معاویه قصد داشت این سنت اسلامی را به انحراف بکشاند و ان را تبدیل به سلطنت موروثی و دیکتاتوری کند که مسلما هر انسان ازاده ای با این عمل مخالف بود و یکی ازین آزادگان شاخص نیز امام حسین ع بود. ۴_ در مورد مهدویت کسروی مدعی شده که مهدویت بطور کل خرافات و اساطیر و افسانه است در حالی که طبق دلایل عقلی و روایات اصیل اسلامی اصل مهدویت یک اصل مسلم در آخر زمان می باشد . علت این نظر شتابزده ی کسروی استناد به روایات جعلی مهدویت و عدم توجه به انحرافاتی بوده که ایادی شیطانی در طول تاریخ در امر مهدویت وارد کرده اند. از جمله اینکه کسروی مدعی شده در قرآن کریم اصلا اشاره و تصریحی به مهدویت نشده و این نظر کسروی ناشی از عدم شناخت مضامین قرانی و نیز روایات اصیل و متواتر پیامبر و اهل بیت او در مورد مهدویت می باشد.در مورد ایرادات او به اصول علمی قران نیز جای شگفتی است که کسروی به اصول علمی قران نظیر گسترش فضا و بیگ بنگ یا انفجار بزرگ و دیگر حقایق علمی قران اصلا توجه ننموده و نظرات کودکانه ای در این مورد بیان نموده. بهرحال جا دارد قشر تحصیل کرده یک بار منصفانه این کتاب او را نقادانه مطالعه کنند و نظرات باطل این کتاب را رد کنند و دوباره ایمان دینی خویش را حفظ کنند هر چند راه برخورد با کسروی و امثال او به هیج وجه این روش ترور و جنایتکارانه نبوده و نیست و این خلاف دستورات الهی و قرانی است بلکه راه مقابله با او نقد منصفانه ی آثار اوست به امید اینکه روزی جامعه ی اسلامی به این رشد علمی و فرهنگی برسد که جواب قلم را نباید با چاقو یا گلوله داد بلکه جواب قلم را فقط با قلم باید داد نه بیشتر. سلام بر کسی که پیرو هدایت شود.
