نماز و علم لدنی
حتما تا به حال داستان حضرت موسی و خضر را در قرآن مطالعه کرده اید . خضر همان شخصی است که خداوند به او علوم و اسراری آموخته بود و حضرت موسی می خواست این اسرار را از وی یاد بگیرد. خداوند از این علم تعبیر به علم لدنی ( علمی از نزد نزد خدا بدون واسطه ) می کند. حال ممکن است این سوال مطرح شود منشا این علم لدنی یعنی از نزد خدا چه چیز می تواند باشد ؟ در این مورد باید توضیح داد که عامل اصلی این علم و انتقال آن از نزد خدا به برخی انسانها و اولیای الهی همان نماز و یاد خدا و ار تباط مستمر برخی انسانها با خداست . خداوند در ابن مورد می فرماید: فسئلوا اهل الذکر آن کنتم لاتعلمون ...اگر نمی نمی دانید از اهل ذکر و یاد خدا بپرسید. به عبارتی دیگر همانطور که در زندگی روز مره وقتی ما با کسی زیاد صمیمی و دوست شدیم او ممکن است به ما اعتماد کند و برخی از اسرار زندگی خودش را نیز به ما بگوید در مورد ارتباط و دوستی با خدا نیز همین اصل صادق است و وقتی کسی زیاد خداوند را ذکر کند و یاد او باشد خداوند نیز زیاد اورا را یاد می کند و به نوعی این شخص همیشه همنشین الهی می شود و از اولیای خاص او می شود و به نوعی با یاد و همنشینی با خدا انس می گیرد . در چنین شرایطی خداوند نیز مانند یک دوست صمیمی و خیلی بالاتر، با وی می شود و گه گاه برخی از اسرار و علوم خاص خود را که از دیگر انسانها مسلما مخفی می کند با وی در میان می گذارد . یعتی به وی علم لدنی عطا می کند. در چنین شرایطی چنین شخصی دیگر شخص عادی به هیچ وجه نیست و اسرارو اخباری را توسط خداوند از مردم اطراف خود می داند که کسی جز خدا ازآن باخبر نیست چنین شخصی ممکن است از روابط پنهانی یک شخص ،حال خوب و یا بد با اشخاص دیگر خبر داشته باشد . و خداوند از طریق رویای صادقه و روشهای دیگر ولی خود را از باطن اشخاص و اطرافیانش باخبر کند . بنابراین نمی توان هیج کاری را از برخی اولیای الهی مخفی کرد چون بلافاصله خداوند از طریق مکاشفه و رویای صادقه اورا از عملکرد اطرافیان و نیات واقعی و درونی آنها باخبر می کند. علت اینکه حضرت عیسی ع یا پیامبر اسلام ص یا جانشینان او گاهی از کارهای پنهانی یاران خویش خبر می دادند همین علم لدنی و الهی در وجود آنها بود.. اولیای الهی علاوه بر این امر از بسیاری از علوم خفیه و پنهانی نیز از طریق خداوند باخبر می شوند و حقیقتا عالمترین انسانهای زمان خویش می باشند و از بسیاری اسرار خلقت و فلسفه ی احکام دینی بواسطه ی ارتباط مستقیم با خدا باخبر و آگاه هستند . این همان علم و حکمتی است که خداوند درقرآن کریم تذکر داده که به پیامبران و رسولان الهی همراه کتاب آسمانی عطا می کند .ولی مسلما این علم لدنی نیز فقط تنها اختصاص به پیامبران و رسولان الهی ندارد چون در این صورت خدا بین بندگانش تبعیض قائل است و خداوند اهل تبعیض بین بندگانش نیست . به عبارت دیگر اگر تمام انسانها به دستورات الهی مانند پیامبران و رسولان الهی عمل کنند و اهل تقوی و پرهیزگاری و نماز و ارتباط مستمر با خدا باشند خداوند بخشنده و کریم به آنها نیز علم لدنی بر اساس لیاقت ذاتی آنها عطا می کند . شاید علت فراگیر شدن و رشد علوم در زمان پس از ظهور در دنیا نیز همبن امر است چون بیشتر مردم باایمان می شوند و رو به ذکر و یاد خدا می آورند و خداوند نیز به همه ی آنها علم لدنی عطا می کند و استعدادهایش را شکوفا می کند و بدین ترتیب علم و دانش بشری با ارتباط با خدا رشد و پیشرفت چشمگیری می کند. سلام بر کسی که پیرو هدایت شود.